Uithuilen…

Tsjongejonge, wat was dat een klap afgelopen woensdag. Gehoopt op 15 zetels, gevreesd voor niet meer dan 12… en dan wakker worden met maar 9 zetels na de verkiezingen voor de Tweede Kamer. Net als ik zullen vele PvdA’ers woensdagavond en donderdag met verbijstering alle berichtgeving gevolgd hebben. Met in ons hoofd de grote vraag: hebben we deze gigantische afstraffing over ons zelf afgeroepen? Nee, niet de vraag of we dit verdiend hebben, want zoals het cliché luidt: de kiezer heeft altijd gelijk.

En dan donderdag de reacties, werkelijk uit alle hoeken: dit is zo oneerlijk, onredelijk, onverdiend enzovoort. Reacties die overigens vrijwel altijd komen van mensen die zelf ook niet op de PvdA hebben gestemd en vonden dat ze daar hele goede redenen voor hadden. In een zware economische crisis regeringsverantwoordelijkheid nemen met de enige andere partij die daar op dat moment toe bereid was, een kabinet dat harde maatregelen moest nemen die anderen steeds voor zich uit hadden geschoven, dat de rit voor het eerst in bijna 20 jaar uitzat zodat het land niet langer van verkiezingskoorts naar verkiezingskoorts hobbelde, met ministers die van links tot rechts gewaardeerd werden en een kabinet dat de overheidsfinanciën op orde bracht met daarbij het ontzien van mensen die het moeilijk hebben. Het was (bij lange na) niet genoeg en hoe kan dat?

Deplorabel

Het is lastig om daar een eenduidig antwoord op te geven en het is ook de vraag of dat antwoord er überhaupt is. Het viel mij wel op dat er een breed gedeeld idee postvatte dat ons land in een deplorabele staat is. “Met mij gaat het prima, maar met Nederland gaat het beslist de verkeerde kant uit.” In de media, maar ook in de verkiezingscampagnes was dat toch het bepalende beeld. In de zorg is het een groot tranendal, onze samenleving wordt van binnenuit uitgehold door niet alleen de islam, maar ook een enorm leger van vluchtelingen, niemand heeft meer een vaste baan, normen en waarden hollen achteruit, de banen die er zijn worden tegen hongerloontjes ingevuld door Oost-Europeanen en tot overmaat van ramp heeft onze regering niets meer in te brengen tegen wetgeving vanuit Europa.

Berichten dat ons zorgstelsel misschien wel het beste ter wereld is, de werkloosheid in rap tempo afneemt, de (inkomens-)ongelijkheid zelden zo fors is afgenomen, Nederland als enige de bonussen heeft aangepakt en de tweede/derde generatie allochtonen het over het algemeen prima doet…het kon het tij niet meer keren óf die credits kwamen voor rekening van met name de VVD.

PvdA-geluid

Vanaf de start van het kabinet in september 2012 heb ik me er in eerste instantie over verbaasd, maar al heel gauw vooral geërgerd, dat de fractieleider van de PvdA vooral het kabinetsbeleid verdedigde en niet het PvdA-geluid liet horen. Natuurlijk, Diederik Samsom voelde zich mee verantwoordelijk voor deze lastige coalitie van politieke tegenpolen, maar als hij niet het onversneden PvdA-standpunt naar voren kon of wenste te brengen, had hij veel beter minister kunnen worden. Nu heeft onze achterban weinig tot niets meegekregen van onze inbreng in het beleid, maar met name niks van de pijnpunten waar we de coalitiegenoot tegemoet moesten komen. In het landsbelang of omdat we er iets belangrijkers voor terug konden krijgen. Het kabinetsbeleid kreeg zo een enorm VVD-stempel en dat is ons zeer zuur opgebroken. De late en zinloze lijsttrekkersverkiezing maakte het alleen nog maar erger. Maar zoals gezegd: dit is slechts een mening. Vaak kun je pas achteraf vaststellen wat de cruciale factoren waren.

We moeten, nadat we onze wonden hebben gelikt en hersteld zijn van de dreun, verder. Uithuilen en opnieuw beginnen. In het belang van de mensen waar wij altijd voor hebben gestaan en we ook voor zullen blijven staan. Zij die het moeilijk hebben, minder kansen in het leven krijgen en zonder steun geen stappen kunnen zetten. Te beginnen in onze eigen gemeente, waar we zowel in raad als college de sociaal-democratische waarden hoog zullen (blijven) houden. Volgend jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen, zoals het nu lijkt weer onder een slecht gesternte voor de PvdA, al kan er rond de kabinetsformatie nog wel het een en ander veranderen. Kabinetsdeelname lijkt mij uitgesloten en ook zeer onwenselijk, dus in de oppositie maar laten zien waarom de PvdA onmisbaar is, misschien zelfs in een linkse samenwerking.

Doe mee!

Op 23 maart is er ledenvergadering van de PvdA Tytsjerksteradiel. Hét moment om als lid mee te praten over het profiel van onze partij, met name in onze gemeente. Richting gemeenteraadsverkiezingen kunnen we alle inzet gebruiken en hebben we ook uw inzicht, mening en ideeën nodig. Doe mee en help ons in maart 2018 aan minstens 4 zetels, want ook Tytsjerksteradiel kan wel wat meer PvdA gebruiken!