Niet vergeten…bij val van kabinet Rutte

Het kwam uiteindelijk nog onverwacht op zaterdagmiddag 20 april 2012: Geert Wilders trekt de stekker uit de wankele coalitie tussen VVD, CDA en PVV. Mark Rutte en Maxime Verhagen blijven – zo zeggen ze – verbijsterd achter, maar hebben wel meteen het verhaal paraat dat de totale schuld bij de PVV gezocht moet worden. De verkiezingsstrijd is meteen begonnen, merken we dit weekeinde. VVD put zich uit om te laten zien wat het kabinet in de anderhalf jaar van haar bestaan, van incident naar uitglijder naar zeperd glijdend, aan daadkracht heeft laten zien. Ik kan behalve het invoeren van 130 kilometer op (enkele) snelwegen en een caviapolitie, eigenlijk niets anders bedenken dan zaken die zijn afgebroken. In de zorg, onderwijs, kinderopvang, milieu, cultuur, duurzaamheid…

Solidariteit
Het is een weekeinde van opluchting en hoop dat de kabinetscrisis misschien net op tijd is gekomen om één van de meest ingrijpende plannen van Rutte c.s. tegen te kunnen houden. De Wet Werken naar Vermogen, waarvan afgelopen week bleek dat er een kamermeerderheid voor is, maar waarover nog gestemd moet worden. Gezien de impact van deze wet, die – niet alleen volgens oud-minister van sociale zaken Bert de Vries (CDA) – gestoeld is op een totaal gebrek aan solidariteit, hoop ik dat hij controversieel zal worden verklaard, zodat pas een nieuwe Kamer hierover een besluit kan nemen. Ons sociaal-economisch bestel heeft altijd een solidariteitscomponent gehad. De mensen die het met hun gezondheid en talenten hadden getroffen, voelen zich medeverantwoordelijk voor het vangnet dat we hebben voor de minderbedeelden. En laten we elkaar niets wijsmaken: misbruik en fraude willen we van links tot rechts keihard bestrijden. Maar het is niet waar dat mensen in de bijstand allemaal zouden kunnen werken als ze dat zouden willen. Niet alleen is er op dit moment eenvoudigweg te weinig werk, maar er is een grote groep in onze samenleving die het niet – soms even en soms voor altijd – op eigen kracht zal redden.

Kansen
Het begrip solidariteit hoort al zo lang de sociaal-democratie bestaat bij onze kernwaarden en ook nu, juist nu, nu het economisch moeilijk is, blijven we tonen waar wij voor staan. Bij de zware keuzes die er moeten worden gemaakt, staat dat voor de PvdA voorop: wij laten niemand vallen, maar rekenen er op dat iedereen de kansen grijpt die hem of haar worden geboden. Niet alleen rechten, maar ook plichten om waar en zover dat kan weer op eigen benen te staan. Er komen binnen enkele maanden verkiezingen en het gaat weer ergens om. Nederland kan duidelijke keuzes maken, maar ik hoop wel dat niemand vergeet welke partijen zonder scrupules bereid waren de gevolgen van de economische crisis, veroorzaakt door onverantwoordelijk gedrag in de bankensector, neer te leggen bij de meest kwetsbaren in onze samenleving.